Türkiye’nin %28.6’sı ormanlardan oluşmaktadır. Türkiye’de ormanlar ve ormancılık faaliyetleri çoğunlukla kıyı bölgelerde toplanmıştır. Türkiye’de ormancılık özellikle kıyı bölgelerde nem oranının ve yağış miktarının fazla olmasından dolayı ormanların bu bölgelerde fazla olmasına neden olmuştur.
Türkiye, ılıman bir ülke olmasından dolayı birçok bitki türüne ve bitki örtüsüne sahiptir. Diğer ılıman iklime sahip ülkelere oranla biyolojik çeşitliliği fazladır. Ancak, Türkiye’de ormancılık faaliyetleri ve ormanlar dengeli bir dağılış göstermemektedir. Ormanların yaklaşık %78’i kıyı bölgelerde dağılımı söz konusudur. Bu yüzden, ormanların bölgelere göre dağılımında büyük farklılıklar vardır.
Türkiye’de ormanların bölgelere göre dengesiz dağılımında; tarım arazilerinin oluşturulması, orman yangınları, yakacak odunların fazla kesilmesinin etkili olduğunu söyleyebiliriz.
Türkiye’de ormancılık faaliyetlerinin ve ormanların çok olduğu bölge, nem miktarının ve fazla yağışın olduğu Karadeniz Bölgesi’nin Batı Karadeniz Bölümü’dür. Karadeniz Bölgesi, en çok ve en ekonomik ormanlara sahip olmasından dolayı buradaki ormancılık faaliyetleri gelişmiştir. Bu bölgede ormanlar tahribata uğrasa bile, yüksek nem ve fazla yağışın olmasından dolayı ormanlar kendilerini kısa sürede yenileyebiliyorlar.
Türkiye’de Ormanların Coğrafi Bölgelere Dağılışı
Türkiye’de ormanların coğrafi bölgelere dağılış oranını kıyaslayacak olursak, Karadeniz Bölgesi en fazla orana sahip bölgedir. Türkiye’nin orman oranında Karadeniz Bölgesi %27, Akdeniz Bölgesi %22, Ege Bölgesi %17, Marmara Bölgesi %13, Doğu Anadolu Bölgesi %10, İç Anadolu Bölgesi %8, Güneydoğu Anadolu Bölgesi %3’ü oluşturmaktadır.
Türkiye’de en çok Batı Karadeniz (Sinop, Kastamonu, Bartın, Zonguldak, Bolu) ormanların en fazla olduğu yerlerdir. Sonrasında, Akdeniz kıyıları (Antalya, Mersin), Ege’de (Muğla, Kütahya), Marmara’da (Çanakkale, Bilecik) orman varlığının fazla olduğu yerlerdir.
Türkiye ormancılık faaliyetleri ve ormanlar nem oranının bölgelerde farklı olmasından dolayı orman başlangıç sınırları değişmektedir. Karadeniz’de 0 metreden, Marmara’da 500 metreden, Ege’de 500 – 600 metreden, Akdeniz’de 800 metreden, iç kısımlarda 1000 metreden başlar.
Türkiye’nin orman alanlarının %60’ı iğne yapraklı ormanlar (kızılçam, karaçam, sarıçam, ladin, ardıç, göknar, sedir), %40’ı ise geniş yapraklı ormanlardır (kestane, kayın, gürgen, meşe, kazılağaç).
Türkiye’de Ormancılık Faaliyetlerinin Ülke Ekonomisine Doğrudan ve Dolaylı Faydaları
Doğrudan faydalar
Türkiye’de ormancılık faaliyetlerinin doğrudan faydaları; birincil (asli) orman ürünleri ve ikincil (tali) ürünleri şeklinde ikiye ayrılır:
Birincil (asli) orman ürünleri; telefon direği, sanayi odunu, yakacak odun, kağıtlık odun, maden direği, yonga odunu ve lif… gibi ürünlerdir.
İkincil (tali) orman ürünleri; ada çayı, şimşir, çam fıstığı, kekik, reçine, sığla yağı, çıra, mantar, defne… gibi ürünlerdir.
Dolaylı Faydaları
Türkiye’de ormancılık faaliyetlerinin dolaylı faydaları; doğa turizmini ve eko turizmi canlandırır, yer altı ve yer üstü su dengesini kurmasında etkilidir, erozyon hızını yavaşlatır, meteorolojik olayların zarar vermesini engeller, oksijen kaynağı olduğundan sağlığı destekleyici yönde etki yapar.
Ayrıca, Türkiye’de kereste üretiminin yaklaşık %70’i inşaat sektöründe, %20’si mobilya sektöründe ve %10’u ise ambalaj ve diğer sektörlerde kullanılmaktadır. Yazılarımız hakkında daha fazla bilgi sahibi olmak istiyorsanız, sitemizin Coğrafya bölümünü takip edebilirsiniz.
